İnsanlar kendini iyi hissettirecek herşeye bağlanabilir. Bir hayvan, bir eşya, bir insan vs. Bu örnekler çoğaltılabilir. Sevdiğiniz birşeyi kaybetmek herzaman içinizde ve hayatınızda yeri doldurulamayacak bir boşluk bırakır. Sanki içinizdeki acı hiç sona ermeycekmiş gibi hissedersiniz. Evet içinizdeki acı sona ermez, ama hafifler. Eskiler, insan sevdiğini kaybettiğinde kalbinde 40 tane mum yandığını, her gün o mumlardan birinin söndüğünü, ama son mumun hiçbi zaman sönmediğini söylerler. O tek mum sönmez ancak hayat bi şekilde devam eder. Bi şarkı, bi eşya, ona benzeyen herhangi bir şey size kaybettiğiniz şeyi hatırlatabilir. Güncel hayatınıza devam etmeniz, eğlenmeniz onu unuttuğunuz anlamına gelmez. Zaman zaman gözleriniz dolar, burnunuzun direği sızlar, aklınıza geldiğinde oturup ağlarsınız. Ama bu sizin hayattan zevk almanıza engel olmamalı.
Kaybettiğiniz şey sizin için çok değerli ama bir başka için önemsiz olabilir. Karşınızdakine sizin acınızı paylaşamadığı yada sizi anlamadığı için kızmayın. Siz bir hayvanınızı kaybedersiniz sizin için değerlidir, karşınızdaki bir eşyasını kaybeder onun için o değerlidir. Çok sevdiğim bi can dostumu kaybettiğimde, sevdiğim bir dostum "Acılar birbiriyle karşılaştırılmaz. Yaşanılan acılar içine ne koyduğuna bağlı olarak değişir" demişti. Düşününce bunun ne kadar doğru bir söz olduğunu anlıyor insan.
Benim inancıma göre, hayatımıza giren herşeyin bir nedeni var. Ve o şeyin hayatımızdan çıkması içinde bir nedeni var. Hayatta yaşadığımız hiçbirşey nedensiz değil. Yaşadığım acıları bu şekilde değerlendirdiğimde ben kendimi çok daha iyi hissediyorum. Bunu deneyin. Eminim siz de kendinizi bu şekilde çok daha iyi hissedeceksiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder